menu
Vandaag ga ik met de bus samen met veel enthousiaste lopers op weg vanuit Nesselande naar de bosrijke omgeving van Apeldoorn. Daar lopen we de 25 km van de midwinter marathon. Elk jaar is dat een mooi onderdeel van mijn marathonschema op weg naar Rotterdam.
Maar hoe te lopen? Ga ik even knallen, want 5 april is nog ver weg? Maak ik er gewoon een langzame duurloop van? Of is het een goede mogelijkheid om het beoogde marathontempo te testen?
Ik kies voor dat laatste op advies van Martin en ga dus een tempo van 5:20 per kilometer aanhouden.
Allerlei gedachten gaan er tijdens de wedstrijd door mijn hoofd. Het gaat best lekker bij de 6 km. Na 12 km zak ik in, “oh nee, het zijn de bescheiden heuveltjes van het gebied”.
“Wat een eind zeg, dit tempo aanhouden op de marathon, die nog 17 km langer is, pff dat gaat nooit lukken” denk ik rond de 16 km.
“Die 5:20 is veel te ambitieus, ik train eigenlijk ook net te weinig.” Enzovoort.
Geholpen door de daling naar de finish toe, herstel ik op de 19 km van mijn mentale dip (want qua ademhaling en spierkracht gaat het al die tijd eigenlijk best wél oké) om te finishen in ruim 2:12:46, ofwel een tempo5:19 haha. Ik heb het beoogde tempo gehaald.
Wat een feest om na afloop alle verhalen en persoonlijke records te horen.En ik lig prima op koers, heb lekker gelopen en ga natuurlijk volop verder met de voorbereiding op weg naar de mooiste in april.
Met een extra focus op het mentale uithoudingsvermogen. En wat het gaat worden zien we dan wel weer :-).
Ruud Lautenslager