menu
Mijn hele leven kom ik al op Terschelling en het jaarlijkse hardloopevement 'de Berenloop' staat elk jaar op mijn kalender. De loop kent 2 afstanden; een hele en een halve marathon over het mooie eiland. De start onder de vuurtoren de Brandaris, langs de dorpjes met muziek, over het strand, door de duinen en door het bos over schelpenpaadjes en onverharde wegen met vals plat.
Na een aantal halve Berenlopen te hebben gelopen de afgelopen jaren, wilde ik dit jaar voor de hele marathon gaan. Ik had geen slechter jaar kunnen kiezen.....
De weersomstandigheden waren bar en boos! De weersvoorspellingen gaven het weer een cijfer 3; harde wind - windkracht 6/7- en hevige buien met regen en hagel. Omdat het water steeds hoger kwam moest het parcours omgelegd worden naar hoger gelegen delen, wat betekende dat er nog extra klimmetjes aan het parcours werden toegevoegd...
Ondanks deze voorspellingen begon ik na een goede warming up in het zonnetje aan mijn Berenloop. Het eerste stuk heb ik lekker en ook redelijk constant gelopen (2:09 op het halve marathon punt). Daarna was het volle bak tegen de wind in en klimmen door de duinen. Hier heb ik veel tijd verloren waardoor ik nog een sprintje moest trekken om de tijdslimit van het 34km punt te halen (anders zou ik door de organisatie uit de race gehaald worden).
Het laatste stuk liep door het bos en redelijk in de luwte waardoor ik mezelf -met een lekker muziekje in mijn oortjes- weer kon herpakken en op een lekker tempo naar West-Terschelling kon rennen.
De laatste meters liep ik met een lach van oor tot oor en mij handen in de lucht door de straatjes van West waar een feestende mensenmassa mij toejuichte.
Na 4 uur en 54 minuten liep ik onder de finishboog door en ontving ik de mooiste medaille die er bestaat.